De eerste keer dat ik intiem was met een vrouw, voelde het alsof er een nieuwe wereld open ging. Alles klopte ineens. Het was intens, vanzelfsprekend. Zodra een vrouw me aanraakt of kust, reageert mijn hele lijf. Dat had ik nog nooit zo meegemaakt. Het lichaam van een vrouw voelt ook zachter, fijner. Het is anders dan wat ik gewend was. Toch moest ik in het begin zoeken, want ik had jarenlang alleen maar ervaring met mannen.
Verliefd op een vrouw
Als iemand me jaren geleden had verteld dat ik nu stapelgek zou zijn op een vrouw, had ik gelachen. Ik had al van jongs af aan vriendjes en ik ben gelukkig getrouwd met Mark*, een man die ik als mijn beste vriend zie.
Toch waren er achteraf signalen. Als tiener vond ik het heerlijk om dicht tegen vriendinnen aan te liggen tijdens logeerpartijtjes. En op mijn werk betrapte ik mezelf erop dat ik soms bleef staren naar een vrouwelijke collega. Maar ik dacht dat iedereen dat had.
Misschien verklaart dat ook waarom ik gevallen ben voor een zachte, zorgzame man. We passen goed bij elkaar en seks met hem kan fijn zijn, maar het voelt minder diep. Steeds vaker merk ik dat mijn gedachten tijdens het vrijen naar vrouwen gaan. Ik hou van Mark* en wil bij hem blijven, maar ik kan niet ontkennen dat ik voor het grootste deel op vrouwen val.
Jaloezie die anders bleek
Ik leerde Laura* kennen op school, via mijn zoon. In eerste instantie kon ik haar niet uitstaan. Ze was aantrekkelijk, grappig en zelfverzekerd. En ik werd er gek van dat mijn man het zo goed met haar kon vinden. Als ze te lang met elkaar praatten, voelde ik jaloezie. Pas later drong het tot me door dat ik niet jaloers was op háár, maar op hém.
We spraken soms met z’n drieën af en dat was gezellig. Tot ze ons thuis uitnodigde en de spanning ineens om te snijden was. Wat begon als een onschuldige avond, eindigde in een kus die alles veranderde. Voor mijn man was het duidelijk dat hij er niet tussen paste, en dat maakte het voor hem ingewikkeld.
Een nieuwe liefde
De relatie met Laura hield geen stand. Ze was bang voor wat mensen van haar zouden vinden en koos uiteindelijk voor een man. Voor mij was dat een klap. Ik raakte in de war en vroeg me af of dit nu een fase was of een blijvend deel van wie ik ben.
Via internet kwam ik in contact met Eva*, die net als ik getrouwd is en kinderen heeft. We zijn nu een halfjaar samen en ons contact is openlijker. We gaan samen naar de sauna, we lachen veel en mijn kinderen kennen haar inmiddels ook goed. Het voelt alsof ze een extra moederfiguur hebben.
Tussen schuldgevoel en geluk
Toch blijft er schuldgevoel. Mark verdient een vrouw die volledig voor hem gaat. Hij heeft me nooit voor de keuze gezet, waarschijnlijk omdat hij bang is me kwijt te raken. Hij zegt vaak: “Als het om een man ging, kon ik nog concurreren. Maar met een vrouw verlies ik altijd.” Daar heeft hij ergens gelijk in.
Kiezen kan ik niet. Mijn band met Mark* is vertrouwd en diep, maar de liefde voor Eva* maakt me gelukkig en laat me stralen. Gek genoeg is mijn huwelijk er niet slechter op geworden. Mark* ziet een vrolijkere, lichtere versie van mij en dat doet ons allebei goed.
Evenwicht zoeken
We praten veel, want anders werkt het niet. In het begin vond Mark* het moeilijk dat al mijn aandacht naar Eva* ging. Nu hebben we duidelijke afspraken: ik zie haar één keer per week en hooguit een weekend per maand. De rest van mijn tijd gaat naar ons gezin.
Het draait voor mij niet om seks alleen. Het gaat om liefde, warmte en verbondenheid. En dat maakt het zo ingewikkeld: ik hou van allebei en wil geen van hen loslaten.
Schrijf je nu gratis in op SecondLove en ontdek een wereld vol discreet plezier en nieuwe connecties.
