Hopeloos verliefd op de jongen waar ik mee vreemdging
Vreemdgaan is iets wat bij mij al vaak is voorgekomen, in mijn vorige relaties ging ik vreemd en in mijn huidige relatie ook. Weet niet wat het is maar het gebeurt en het blijft gebeuren. De drang naar de spanning, wilde sex en gewoon het gevoel van belangrijk zijn.
Het is absoluut niet goed te praten dat weet ik ook wel, maar heb er eigenlijk nooit spijt van gehad. In mijn vorige relaties was het ook omdat de relatie niet meer goed zat en ik genoeg aandacht kreeg van andere mannen en ja dan ging ik overstag. Mijn huidige relatie is een stuk serieuzer, huisje, kind maar toch is het weer gebeurd en het is ditmaal uitgekomen maar ik ben nu hopeloos verliefd op de jongen waar ik maanden mee vreemdging.
Ik heb het gevoel dat hij de ware is voor mij maar ik kan en wil mijn vriend niet verlaten, we hebben een kind samen net een huis gekocht en alles klopt gewoon maar het gevoel voor die ander overheerst. Deze gevoelens heb ik nooit eerder gehad, zelfs niet voor de vader van mijn kind. Ik heb meerdere relaties gehad, ben vaak verliefd geweest maar zoals ik me nu voel heb ik me nog nooit gevoeld. Ik heb voor mijn vriend en kind gekozen en ik doe echt mijn best om het te laten werken maar toch mis ik iets en dat is hem. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk, ik verlang naar hem.
Iets in mij zegt dat onze tijd nog komt en dat het geduld nodig heeft en daar hou ik me maar aan vast. Vreemdgaan kan dus ook andere gevolgen hebben en dat wist ik ook wel voordat ik eraan begon maar zoals ik me nu voel had ik me nooit willen voelen. Maar ja wie zijn billen brand moet op de blaren zitten. Mijn huidige relatie is leuk en we doen leuke dingen samen, alleen de sex hoeft van mij niet meer. Ik krijg er geen kick van en het voelt meer als broer en zus! Misschien als die ander uit mijn hoofd is dat het gevoel terugkomt en ik voor de volle 100% voor mijn vriend kan gaan maar op dit moment kan ik dat nog niet.
Soms denk ik ook dat het iets psychisch is want waarom ga ik altijd vreemd?!! terwijl ik alles heb wat mijn hartje begeert. Het blijft een moeilijk onderwerp en iedereen denkt er anders over, maar mensen die keihard roepen dat het hun nooit zal overkomen moeten dat maar niet te hard roepen want het kan iedereen overkomen ook al denk je van niet.
Ikke,
Jou verhaal is heel erg herkenbaar. Ik heb precies dezelfde ervaring en ook ik zit met een dezelfde dillemma dat je je eigen huisje boompje beestje niet wilt opgeven. Maar aan de andere kant voel ik zo een sterke verliefheid naar die ander dat ik er soms gek van wordt. Elke dag, elk uur moet ik aan haar denken. Ook ik hou me vast dat wellicht onze tijd nog komt. Ik heb proberen uit te leggen aan mijn minnares dat ik eigenlijk van beide hou; maar dan op een andere manier. Van mijn vrouw omdat ze mijn levenspartner is en maatje en moeder van onze kinderen. Maar dat ik hou van S. veel meer uit passie en opwinding en enorme energie ! Ik ben gewoon door haar gegrepen een gevoel dat ik nooit eerder heb gekend.
Sterkte met je liefde !
H.
Het is inderdaad een zeer bekend relaas zoals hierboven opgesomd word, ook ik herken dit alleen heb ik dan gelukkig niet het probleem (als ik ’t zo mag noemen) heb dat er kinderen “in het spel” zijn.
Maar ik denk ook dat de spanning/kick hierboven in het verhaal een belangrijke factor is, de dame blijf de spanning op zoeken, Ik zelf moet ook toegeven dat als je een echt klik/match met iemand hebt, het inderdaad extra spanning en een kick geeft.
LANG LEVE Second Love
Hoi,
Ik ben al 10 jaar alleen, ik heb sindsdien geen echte relatie meer gehad, ik denk 4 keer iets van een paar maanden, dat is bijna niks, maar ik denk mocht ik een echte vaste relatie zou hebben of ik haar trouw zou blijven, weet dacht echt niet.
Ik denk maar ik weet dat dus niet dat ik een swinger ben.
Toch hoop ik bij Second Love een leuke liefde te vinden waarin we elk onze eigen kunnen zijn.
Tis zoals ze zeggen een kick.
4 april 2010 om 5:48 pm
Hallo,
Wil ook wel even wat kwijt over vreemdgaan, ik ga nml zelf ook vreemd.
Met de klik, vlinders en alles er omheen, maar of dat direct verliefdheid is?
Het gras is altijd groener bij de buren en nu maak je alleen de leuke dingen mee, dus
niet de lasten, wel de lusten,
Je leert iemand pas goed kennen als je er mee gaat samen wonen of echt een relatie mee aangaat en dan zal je zien dat dan ook de sleur naar boven komt, maar ook de ergenissen..
Zou dat het waard zijn om je gezin te verlaten, bij mij zeker niet, bezint eer ge begint en blijf met beide benen
op de grond staan..
Ik geniet er enorm van, maar thuis wachten mijn man en kids..
Liefs
Hoewel ik het in mijn huidige relatie ook echt heb geprobeerd ben ik toch vreemdgegaan en kan niet meer stoppen / wil niet meer stoppen.. Het is té leuk! de spanning.. de geile wilde ongeremde seks..
ik heb een prima relatie.. ben erg gelukkig met hem.. alleen op seks gebied mis ik gewoon heel veel. ik kan het bijna niet meer opbrengen, word niet opgewonden en doe het puur voor hem..
voor mij hoeft monogamie überhaupt niet maar voor hem is het een vereiste..
ik ben altijd prima in staat geweest lust en liefde te scheiden, never a problem at all. maar nu ben ik hopeloos verliefd.. ik kwam een sex-ex uit mijn single tijd tegen en het was pats boem mis.. zo heftig! ik mis hem voortdurend, verlang 24 uur per dag naar hem.. maar mijn vriend verlaten ..pff .. dat vind ik nogal wat .. ik houd van hem, we hebben het fijn samen.. mooie koopwoning, erg leuk en groot sociaal leven en de families gaan erg goed met elkaar.. ik moet er niet aan denken dat dit ooit uitkomt.. dan kan ik gaan emigreren..
ik ben zelf een tijdje 2e vrouw geweest en heb die relatie destijds beëindigd omdat ik me niet kon voorstellen hou hij van mij kon houden maar niet bij haar wegging.. dat begrijp ik nu..er is zoveel meer wat je bindt dan alleen liefde…
ik ben het helemaal eens met Moon. als je een relatie hebt veranderd alles.. dan leer je elkaar kennen en kom je op hetzelfde punt uit , waar je nu in je huidige relatie zit..
het is gewoon onmogelijk een keuze te maken…
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Het verhaal kan ik zelf hebben geschreven. Wat ’n herkenning.
Ik ben de afgelopen 2 maanden ook vreemdgegaan met een fantastische man; lekker lijf, geweldige en spannende seks, spanning en we deelden dezelfde humor. Een klik die we al langer hadden liep ‘prettig’ uit de hand. Hij heeft er een punt achter gezet, kon zijn vrouw niet langer bedriegen. Ze merkte het en confronteerde hem ermee maar hij heeft ontkend. Voor hem was het veel zwaarder, kon er niet meer mee overweg. Ik zit veel beter in mijn rol, ik zat er iets te goed in. Stak mijn hoofd diep in het zand, niets aan de hand….
Vorige week werd ik gek van verdriet en het idee nooit meer met hem te zoenen en seks te hebben. De opwinding, de passie en geilheid die je bij elkaar voelt. Hartverscheurend… maar wie begrijpt dat?? Niemand… tenzij je het zelf hebt meegemaakt. Je kunt met je ellende en verdriet bij niemand terecht. Thuis doe je bij man en kind doen alsof je neus bloed. Je houdt zielsveel van je man en kind maar toch… het is me overkomen, heb toegegeven aan mijn (lust)gevoelens en moet op de blaren zitten Zo’n zware dubbelrol, eist z’n tol! Ik zou er een Oscar voor moeten krijgen!
Nu een week later kan ik er wat beter mee overweg.Heb me bij zijn besluit neergelegd. Ik kan niet anders… het moest natuurlijk een keer stoppen maar liever wanneer ik ook wilde en daar aan toe was. Zo werkt ’t natuurlijk niet. Vroeg of laat loopt ’t een keer uit de hand. Ik zie hem nog vaak en dat is dubbel, ik koester de korte heftige tijd die we hebben gedeeld en probeer mijn oude leven weer op te pikken.
Sterkte allemaal met jullie situatie… alles komt goed.
Liefs, Laura
Het nastreven van persoonlijke geluk tegen verwachtingen in van anderen, is dapper en duidelijk geen eenvoudige keuze om te maken. Ik hoop dat vele anderen zich zo opgelucht gaan voelen als dat ik me nu voel.
Dank jullie, Natasja
Hoi Laura,
Het is nu zwaar voor je, maar wat ik al eerder zei., het gras lijkt altijd groener..Thuis weet je wat je hebt en je ziet, hij is duidelijk niet zo verliefd op jou als andersom, ze kiezen uiteindelijk altijd voor hun vrouw..
Ik heb het nu zelf ook ondervonden, elke ochtend wakker worden met zijn sms, ik was de mooiste, lekkerste
en sexy vrouw die er bestond…na 2 maanden hoor ik van de 1 op de andere dag niets meer..
Sms gestuurd wat de reden is en tot mijn verbazing heeft hij mijn nr zelfs geblokt, vrouwen zijn er veel gevoeliger voor om verliefd te worden..
Mijn advies zou zijn, zoek een leuke second love, maar niet te leuk..dan gaat het weer mis..het moet een klik zijn dat je iemand weer ziet, maar niet dat iemand de hele dag in je hoofd zit..
En ik zag deze date wekelijks en dat is ook de kat op het spek binden, dat is gewoon teveel ben ik achter..
Sterkte en succes verder…
Hallo allemaal, ik herken me in de (schuld)gevoelens die jullie uiten. Heb vorig jaar een aantal maanden een vurige relatie gehad met .. mijn buurvrouw. Jaja, het gras is inderdaad groener aan de andere kant. Een heerlijke vrouw, prachtig lijf, alles wat ik me maar wenste. En ook zij vond in mij wat ze thuis miste (en nog steeds mist). We hebben heerlijke ongeremde momenten met elkaar gedeeld en elke dag denken we er nog steeds aan. Voor ons allebei (getrouwd en drie kinderen ) was het een uitvlucht uit de dagelijkse sleur, maar de dubbelrol de we speelden werd voor haar teveel. Ik respecteer haar keuze, maar heb het moeilijk om mijn gevoelens voor haar te verbergen. Stilletjes koester ik haar elke dag, stiekem stuur ik haar steeds een vlindertje. En ik ben er zeker van dat ook zij daar niet ongevoelig voor is. Schuldgevoel? Nee, want net als jullie zijn we té ingemetseld in ons huisje, autootje, rondom de kids enz. Maar de koestergevoelens, die kan ik niet meer beheersen. We hebben er eigenlijk nadien nooit serieus over gesproken. Ik denk dat dat een oplossing is maar ik ben bang voor het leven teleurgesteld te worden.
Dus laat ik voor het moment mijn gevoelens de vrije loop tot aan de grenzen van wat mogelijk is in de huidige situatie. Wetende dat ze misschien stiekum nog altijd zin in mij heeft.. Wie kan mij raad geven wat betreft die koestergevoelens.
hoi hoi
ik ken het verhaal ook en ook dat je je thuis vront niet wil opgeven
dat heeft iets wat je niet kwijt wil omdat je weet wat je daar aan hebt en de zekerheid die ze geven…
en dat weet je in een nieuwe relatie niet dat moet je allemaal weer uitzoeken en dan kom je idd zoals sommige al aangeven in het zelfde patroon als nu….
het is allemaal heerlijk en spannend…ik doe het nu bijna een jaar met 1 en de zelfde persoon hij woont een paar dorpen verder en we spreken mekaar iedere dag aan de foon,chat en sms we kunnen ons zo gek maken als we willen maar we weten ook dat het verder nooit wat zal worden…als ik naar een concert ga ook al is het met mijn vriend gaat hij ook met zijn vrouw we zien van het concert meestal niet veel maar kijken mekaar een hele avond lekker in de ogen aan hmmm heerlijk haha..
laats kwam hij bij mij thuis en maakte me kussend wakker want hij wist dat ik alleen was maar ik had hem helemaal niet verwacht zo nou nadat hij weg was was ik helemaal in de 7e hemel en wou dat het iedere dag zo kon maar daar zal ik altijd over moeten blijven dromen ben ik bang…
maar ook ik ben blij om telezen dat ik niet alleen ben en het is geen verliefdheid het is gewoon heerlijk genieten van elkaar en spannend omdat het niet mag…
@moon
@groener gras
moderator: Conversatie verwijderd, omdat dit geen bijdrage (meer) was aan het onderwerp
Mijn heerlijke “erbij” man ken ik nu een jaar en met enige regelmaat hebben we heerlijke sex. Spreken elkaar vaak en op elk vlak klikt het. Of we verliefd zijn…..? Het komt zeker ter sprake, maar thuis willen we allebei niet opgeven en we kunnen ons ook weer niet voorstellen daadwerkelijk voor elkaar te kiezen. We zouden elkaar nooit vertrouwen 😉
He Ia
Je hebt gelijk een “erbij” is zuiver om de lusten te laten botvieren, was zelf verliefd op een SL vrouw, maar dat is een fout die je eenmaal maakt en daarna nooit meer. Dus ga ik er nu voor zonder verliefd te worden, op ontdekkingsreis en genieten van de spanning van een “erbij” met de daarbij horende pleziertjes.
Alsof je zomaar kan kiezen of je verliefd word op een persoon of niet.
Ik weet niet hoe dit bij anderen gaat, maar ik vind dit gewoon moeilijk.
Met iemand waar je een klik mee hebt wil je verder, zoniet doe ik er niks mee. Iemand een oplossing om pijn te voorkomen? Ja, ik ben al lang samen met m’n vriendin, en toch verliefd geworden op een ander.
Met teveel pijn, waar je nergens mee terecht kan, wegens zelf gezocht, als gevolg nadien,tja…
met mijn sl afgesproken, dat we niet verliefd worden. ik ben alleen, maar vind het heerlijk om (sexuele) aandacht te krijgen. ik heb een hekel aan claimgedrag. ik denk ook niet dat de gevoelens die ik heb, verliefdheid zijn, maar eerder geilheid. inderdaad, hij spookt regelmatig door mijn gedachten, en ik waarschijnlijk door de zijne. maar we weten dat dit is wat we hebben en dat het nooit meer wordt. en we vinden dat allebei prima. inderdaad, ik weet niet of ik ooit nog echt verliefd word, maar tot nu toe bevalt het me allemaal prima hier.
Hey no pain@hart
Ik denk dat je het gewoon van je moet afzetten, hoe moeilijk het ook is. Soms is je gevoel gewoon sterker dat begrijp ik ,maar daar doe je je alleen maar pijn mee. Ik zie het nu nuchter in en kijk wel wat er van komt, en daar voel ik me beter bij.
Succes ermee zou ik zeggen en ik hoor wel weer van je
Wie heeft ooit uitgevonden dat we persé monogaam moeten zijn?
Ik vind vreemdgaan heerlijk en doe het, én mijn partner ( ook gehuwd) voor 90 % voor de sex.
We kunnen uuuuuuuren vrijen, genieten, etenje tussendoor, kortom 100 % ontspannen.
Geen van beiden denken we eraan om te scheiden. We houden gewoon niet genoeg van elkaar om samen iets op te bouwen. De verhalen over vreemdgaan en dat het vroeg of laat altijd uikomt , met de verschrikkelijke gevolgen van dien kan je overal op internet lezen. Mijn vraag : bij hoeveel vreemdgangers komt het niét uit? Daar bestaan voor beide gevallen geen cijfers over natuurlijk, maar ik vermoed dat dat percentage veel hoger ligt dan de “uitkomende” , heeft iemand daar hetzelfde idee over ?
Ik denk zelf dat het altijd een keer uitkomt, meer dan niet..
Ga zelf ook vreemd en kan de knop goed omzetten, maar je gedrag wordt hoe dan ook anders tegenover je partner, zonder dat je daar zelf erg in hebt…
En het risico van gezien worden is toch altijd aanwezig, discreet vind ik daarom niet echt aan de orde, of je
moet bij iemand thuis af kunnen spreken en dat gaat 9 van de 10 keer niet..
Dus hotel of wat en dan is het risico gewoon erg groot, dat een bekende je ziet terwijl je net ff een kus geeft
of net iets te intiem zit..
Maar goed, wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten of er mee stoppen..
We doen her zelf en hebben het ook zelf in de hand, wat het waard is…
Sinds 2001 heb ik een relatie met een 15 jaar jongere man. Ik, gehuwd, twee grote kinderen en kleinkinderen. Hij, een relatie en twee kinderen. We hebben elkaar op de digitale jachtvelden ontmoet en de contacten zijn vanaf het begin heel goed geweest. Van verliefdheid is geen sprake. Wel van heel diepe vriendschap. Van ‘samen verder’ is ook nooit sprake geweest. We genieten van elkaar, van muziek, van eten, slapen, vrijen (op de meest uiteenlopende plaatsen). Het is een feest. De contacten zijn soms heel frequent, dan weer wat minder, ondanks dat voelt het weten dat je elkaar nooit meer uit het oog verliest, heel goed.
Ik kan het veel mensen aanraden. Voor mij is het een bron van energie.
Als dit iets is wat steeds terugkomt in je leven zou ik bij mezelf te rade gaan wat je nu daadwerkelijk zoekt in een relatie. Mijn relatie is zelf voor 90% compleet maar het stukje spanning mis ik wel na 13 jaar getrouwd te zijn. De mogelijkheid om verliefd te worden bestaat natuurlijk wel, maar bij mij is er een groot besef dat de relatie die ik heb de basis is van mijn huidige leven.
Ik vind dames gewoon interessant, flirten en kortstondige relaties geven mij veel positieve energie. Bovendien hebben andere vrouwen weer andere gewoontes en ervaringen waarvan ik erg kan genieten.
Succes met je huidige situatie
Even een reactie,ik heb het wel ervaren dat mijn secondlover verliefd werd en dat is moeilijk om daar verder mee om te gaan.Ik heb dat ook voordat wij eraan begonnen duidelijk gemaakt dat dat zeker niet mijn intentie is om het zo ver te laten komen.Maar goed zo zie je maar het overkomt je.
Bij is is het een aanvulling en vervanging in mijn relatie en dat wil ik absoluut zo houden,mijn huwelijk op het spel zetten is het niet waard,maar ik krijg er een kick van om de intimiteit te delen met een 2e lover,maar ook een luisterend oor hebben naar elkaar toe,en lol hebben gewoon een maatje.En achter je besluiten om vreemd te gaan moet je ook 100% achter staan,schuldgevoel achteraf werkt niet,en heb er ook nooit spijt van gehad,want anders is het tijd om ermee te stoppen.
Liefs Leonie
“verliefd worden” is ver….
en wat is “verliefd”?
Er moet toch een vorm van (blijvende) chemie zijn. anders is sex ook maar “sex”….
Maar het is niet omdat het chemisch gevoel zo intens is dat je daarom kan samen leven.
Wijs oosters spreekwoord:
“trouw met degene waarmee je goed kan praten, want na de zin in sex moet je nog lang verder,
maar vrij met degene waarmee je goed kan vrijen, want anders duurt het praten lang en gaat het vervelen”
geniet ervan 🙂
Helemaal mee eens..
Liefs moon62
Hoi,
Vraag me wel af, wat single,s op deze site doen en dat die uberhaupt in mogen schrijven…
Heb uit ervaring dat door het daten met een single vrouw in dit geval, zij verliefd worden op die man en
dat het huwelijk er door stuk loopt. of dat ze dat iig proberen..
Het gaat toch om een SL, die horen op Lexa of RP thuis..zouden hier eigenlijk geweigerd moeten worden om veel leed te voorkomen..
Ik ben blij dat er meer mensen met dit probleem zitten. Ik ben zo ontzettend verliefd op mijn lover, ik kan alleen maar 24 uur per dag aan hem denken, hem zo vaak als mogelijk opzoeken (hij is in mijn werkomgeving), af en toe spannende knuffels en snelle heftige sex. Ik voel me niet schuldig naar mijn partner, maar word gek van mijzelf. Het is de liefde van mijn leven, we kennen elkaar al heel erg lang en komen nooit los van elkaar, maar ook nooit dichter dan dit. En dat frusteert mij zo, ik weet dat hij er hetzelfde over denkt als ik, maar durft er niet voor uit te komen. Het sloopt mij, maar kan er niet mee stoppen, ben verslaafd aan deze man….
Hoi inge,
Deze site heeft niets meer met een SL te maken, het lijkt de wereld op zijn kop.
Kan niemand het hier handelen ofzo, iedereen die je hoort is verliefd en kan niet meer zonder zijn SL,
Denk dat ik er zelf dan accuut mee zou stoppen, als ik de hele dag met mijn SL bezig ben..waar staat dan je eigen partner nog,..
Moeten zeker vlinders zijn en heerlijke sex en het fijn vinden elkaar te zien, maar er zijn grenzen..
Vindt het tegenover jullie partners echt zeer onredelijk..ik zou mijn partner dan verlaten ipv hem behandelen als een SL
Waarom alles maar in het geheim? Waarom niet thuis het onderwerp “open relatie” bespreekbaar maken en écht weten wat er in het hoofd van de ander rondgaat? Ik (11 jaar met een partner) ben 2,5 jaar geleden verliefd geworden op een ander. Niet leuk want je kunt er immers niets mee (want: monogamie = de norm). Toch eerlijk gezegd tegen m’n partner. Uiteraard de reactie van hem was zoals ik me dat had voorgesteld. Maar hee, niet alles wat je verteld kan alleen maar leuk, mooi en aardig zijn. Dus ruzie, tranen, ruzie, tranen maar ook veel praten, praten praten en nog eens praten heeft het jaar erop volgend de revue gepasseerd.
Contact met SL gehouden (dagelijks contact, partner weet ervan en begint eraan te wennen). Overigens geen lichamelijk contact in al die tijd (hoe ik het heb volgehouden is mij ook een raadsel).
Na een jaar ontmoet mijn partner een vrouw, wederzijdse klik. Goh, tóch wel leuk die aandacht. En nu “mag” je er ineens wat mee.
De volgende fase dient zich aan. Door met mijn partner duidelijke afspraken te maken, grenzen te stellen, te evalueren (klinkt zakelijk maar was in ons geval nodig), grenzen bij te stellen, kunnen we nu zeggen dat liefde niet ophoudt bij de voordeur. Je kunt zoveel mensen op verschillende manieren liefhebben! En dat geeft zo’n geweldig intens gevoel, misschien nog wel meer dan het gevoel wat je hebt naar je SL toe.
Vind het fijn om te weten wat er in het koppie van mijn partner omgaat. Hij heeft een tijdje een relatie gehad met die vrouw maar is uiteindelijk niet tot iets moois gaan groeien. Nu heeft hij een leuk chat-contact met een andere vrouw en ik zie hem gewoon groeien in alles: zijn ego, lacht meer, deelt veel met mij, begint langzaamaan verliefd te worden. En waarom zou hij dat niet mogen? Laat die gevoelens maar op de vrije loop. Als hij beter kan krijgen dan zal ik hem niet tegenhouden, hij is niet mijn bezit. Maar weet ook dat hij niet zomaar zal vertrekken door een verliefdheid, bij mij heeft hij een ongekende vrijheid die hij niet vanzelfsprekend bij een andere vrouw zal hebben.
En met mijn SL? Daar heb ik nu ruim een jaar een mooie en intense relatie mee, kom daar vaak over de vloer (met zijn vrouw kan ik het goed vinden) en zou niet meer anders willen: openheid, eerlijkheid en wederzijds respect is mij toch meer waard dan het spannende gevoel wat een geheime SL mij zal geven (en de nogal vervelende consequenties mocht zoiets uitkomen)!
Zo, wilde ik ff kwijt:-)
Ik ben alleenstaande vrouw en heb een affaire gehad met mijn buurman.
Ik was al heel lang bevriend met hem en hij overweegt al een jaar om te scheiden omdat zijn vrouw hem duidelijk niet meer interressant vindt en met andere mannen afspraakjes maakt.
Hij heeft haar verteld dat hij iets met mij had en in de eerste instantie moedigde ze het zelfs aan.
Toen hij op het punt kwam dat een scheiding dichtbij kwam is zij ineens heel erg aan hem gaan trekken.
Ik ga nu alleen nog met hem om voor de kinderen want die spelen altijd met elkaar. Ik heb gezegd dat hij een keuze moet maken en dat dit zo niet werkt.
Hij blijft super aardig doen en de sex vond hij heweldig, hij had veel gevoelens voor mij zegt hij,
Ik kan niets anders doen dan maar afwachten wat er gebeurt.
Vreemd gaan is mij niet vreemd. (goe gevonden eh). ’t is leuk, spannend, en het kan extra dimmenies aan je leven geven. Als je de relatie ontspannen kan houden, en je een goed evenwicht kan vinden in wat je doet, wanneer en hoe, dan kan dit zoveel meer betekenen, zonder dat je plots het woord “liefde” wil gebruiken. Genieten van het leven is genieten van je omgeving, en in deze omgeving lopen nu eenmaal meerdere mensen rond.